Dg 2

Dag 2

Wat een stilte als je wakker wordt, mijn deken is zo dik dat het lijkt dat je onder een schaap ligt, heerlijk warm, mag ook wel want het is aardig koud hier s'nachts.
Het is 8:00 tijd om op te staan, mijn tafeltje is al gedekt in de ontbijt zaal er zijn dan ook maar 4 gasten, en 1 tafeltje met 1 bordje, kan niet missen dat die voor mij is.
Tijdens het ontbijt stel ik de garmin in naar mijn volgende hotel, geen tolwegen geen snelwegen, hopen dat hij me een mooie route wijst. Ik bedank en betaal de eigenaar en ik ga op weg.

De eerste 30 min zijn prachtig met bochtige wegen met mooie haarspeldbochten, beetje slecht asfalt maar dat mag de pret niet drukken, ik ga nog steeds zo plat dat mijn voet stepjes de grond raken, ik schrik er iedere keer weer van. Het lijkt toch alsof je overal anders naar kijkt als je alleen rijd, dan hoef je niet te volgen en kan je zelf wat meet om je heen kijken, ik geniet van de perfecte kleuren groen die rond dansen door de Duitse heuvels en perfect afsteken tegen de helder blauwe lucht. De Temperatuur ik perfect 23 graden en zonnig, ik stop snel om een paar lagen kleding uit te doen, die ik vanmorgen uit voorzorg heb aangedaan.

Tijd om te tanken, bij het afrekenen weigert hij mijn beide pinpassen te accepteren, even nadenken, ik laat de mijn telefoon achter bij de benzinepomp, de aardige mevrouw achter de kassa weist me de weg naar de dichts bijzijnde pin automaat in het dorp. Gelukkig voor mij doet deze pin automaat het niet en moet ik 7 km rijden naar het volgende dorp, wat een geluk.
Na een half uur keer ik terug, de pomp bedienden maakte zich al zorgen dat ik verdwaald was, gelukkig heb ik extra gepint voor de het geval dat.
Goed, door naar Tirol, Ik rijd veel provinciale wegen, dus het schiet aardig, hoewel mijn Garmin vanmorgen zei dat ik om 14:00 al zou arriveren op mijn volgende bestemming ben ik om 13,30 nog steeds 160 km verwijderd van het hotel.
Ik maak me niet druk en maak nog wat foto's en kom er opeens achter dat mijn camera niets opslaat, GOTVER geen SD kaart in mijn prachtige spiegel reflex camera..... alles voor niets.
Dat kaartje heb ik natuurlijk niet gecheckt toen ik weg ging, ik bedenk me net dat mijn Ex vriendje mijn camera afgelopen maanden veel heeft gebruikt en dat het kaartje waarschijnlijk nog in zijn computer zit. FIJN. Even een boze gefrustreerde sms sturen.

En door.
Onderweg genet ik van de verschillenden landschappen en passeer tot mijn grote geluk een uur later een foto winkel, ik besluit snel even naar binnen te rennen voor een SD kaart, ze hebben niet veel dus ik moet het doen met 8GB. Na 20 min Rijden passeer ik dan eindelijk de grens van Oostenrijk, Tirol, eindelijk. Het is alsof je een volledig niet hoofdstuk opent, net als de grens van Nederland naar Belgie, het landschap veranderd compleet. Van de mooie glooiende groene heuvels naar de ijzige blauwe/grijzen bergen waar sneeuw op ligt. Rond 16:30 begint het einde dan echt in zicht te komen, nog 45 min rijden en dan ben ik er eindelijk, was weer een stuk langer dan ik had gedacht en heb behoorlijke pijn aan mijn reet van het zitten.
Ik het hotel aangekomen, wordt me direct verteld dat ik even een stukje door moet rijden want ze hebben geen plaats voor mij, en hebben mijn boeking doorgezet naar een hotel in de buurt.
Nou BEEEESSTTT, kan er ook nog wel bij, ik stap met mijn verkrampten billen og even op de motor om 900 meter verder dan eindelijk op de eind bestemming aan te komen.

Ziet er allemaal wel een stuk netter uit dan een de doorsnee motor hotels waar we normaal verblijven, dus ik kleed me dan maar op mijn best aan. Heb ik toch niet voor niets een rok mee genomen.
Op naar het Bier en een beetje ontspanning. By the way! alleen eten in een restaurant is echt suf, ik had beter bij de Mc Donalds kunnen gaan zitten dat had minder ongemakkelijk gevoeld. Maar goed hier is bier en bij de Mc niet.

Dus Proost voor de thuis blijvers en voor de lezers tot morgen